Μεταμοσχεύσεις: Προσφορά ζωής ή δολοφονία;

Ένα πολύ μεγάλο θέμα που έχει προκύψει με την πρόοδο της ιατρικής επιστήμης,είναι το θέμα της δωρεάς οργάνων και των μεταμοσχεύσεων. Από τη μία, σίγουρα οι μεταμοσχεύσεις σώζουν ζωές, από την άλλη υπάρχουν μεγάλα ερωτηματικά για το αν ο δότης που του αφαιρούνται τα όργανα είναι πράγματι νεκρός ή δολοφονείται. Ως γνωστόν, ένας καρδιακά νεκρός είναι ακατάλληλος για δότης αφού τα όργανά του έχουν πάψει να λειτουργούν και να αιματόνωνται. Έτσι οι δότες είναι αποκλειστικά και μόνο οι εγκεφαλικά νεκροί ασθενείς, συνήθως από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.Τόσο για τους επιστήμονες όσο και για τους νομικούς,θεωρείται ότι κάποιος εγκεφαλικά νεκρός είναι νεκρός παρ' ότι συνεχίζει να λειτουργεί η καρδιά του και μπορούν να του αφαιρεθούν τα όργανα για μεταμόσχευση.

Πότε όμως κάποιος είναι εγκεφαλικά νεκρός και όχι απλά σε κώμα;
Σύμφωνα με την ιατρική, όταν ένας ασθενής βρίσκεται σε κώμα, σημαίνει ότι έχουν υποστεί βλάβη τα ημισφαίρια του εγκεφάλου του. Συνεπώς φαίνεται ότι δεν λειτουργεί καμία αίσθηση και φαίνεται σα να κοιμάται αλλά δε μπορεί να ξυπνήσει με τίποτα. Ανάμεσα στα ημισφαίρια και τον νοτιάιο μυελό υπάρχει, ένα ακόμα μέρος του εγκεφάλου που ονομάζεται εγκεφαλικό στέλεχος. Αυτό το εγκεφαλικό στέλεχος ρυθμιζει βασικές λειτουργίες του σώματος όπως είναι η αναπνοή. Ανάλογα με την κατάσταση αυτού του εγκεφαλικού στελέχους υπάρχουν 2 περιπτώσεις:

- Το εγκεφαλικό στέλεχος δεν έχει υποστεί βλάβη: Τότε ο ασθενής είναι ζωντανός, μπορεί να αναπνέει από μόνος του, και είναι σχεδόν σίγουρο ότι με την σωστή φροντίδα κάποια στιγμή μπορεί να επανέλθει από το κώμα. Φυσικά εδώ δεν τίθεται κανένα θέμα για δωρεά οργάνων!

- Το εγκεφαλικό στέλεχος έχει υποστεί βλάβη: Αυτή είναι η κακή περίπτωση. Εδώ αφού είναι νεκρωμένο το εγκεφαλικό στέλεχος, ο εγκέφαλός του ασθενούς είναι νεκρός και αδυνατεί να εκτελέσει από μόνος του οποιαδήποτε λειτουργία όπως η αναπνοή,και φυσικά η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Έτσι αν εξακολουθούν για λίγο ακόμα να λειτουργούν τα υπόλοιπα όργανα, αυτό οφείλεται στη μηχανική υποστήριξη του ασθενούς, εάν αποσυνδεθεί από τα μηχανήματα, τότε δε μπορεί να αναπνεύσει μόνος του και πεθαίνει. Αυτή η κατάσταση λογίζεται ως θάνατος και είναι αυτό που λέμε "εγκεφαλικός θάνατος". Τότε και μόνο τότε μπορούν να αφαιρούνται τα όργανα του ασθενούς για να δοθούν για μεταμόσχευση!

Αυτή η θεωρία όμως προκαλεί πάρα πολλά ερωτήματα, όπως:
-Υπάρχει πράγματι ο εγκεφαλικός θάνατος ή είναι επινόηση;
-Αν υπάρχει, τότε είναι επαρκή τα κριτήρια εγκεφαλικού θανάτου;
-Και είναι αξιόπιστα τα τεστ εγκεφαλικού θανάτου ή μπορεί να δείξουν εγκεφαλικά νεκρό κάποιον που απλώς είναι σε κώμα και έτσι στην ουσία τον σκοτώνουν αφαιρώντας του τα όργανα;
Έχουν καταγραφεί και περιπτώσεις ασθενών έτοιμων να τους αφαιρεθούν τα όργανα αλλά ξύπνησαν και γλίτωσαν από το θάνατο! Μία τέτοια περίπτωση είδαμε και σε άλλο θέμα στο φόρουμ και μου έδωσε την αφορμή να ανοίξω συζήτηση. Ποιά είναι λοιπόν η γνώμη σας; Θα γινόσασταν δωρητές οργάνων;

Προσφορά ζώης 100% για άτομα που αγωνιούν ώστε να βόυν μόσχευματα για τα προβλήματα τους. καλό είναι να είμαστε όλοι μας δωρητες οργάνων μιας και μπορεί να σώσουμε μια ζωή ενός νέου ανθρώπου.

Sir_speaker1 έγραψε:Προσφορά ζώης 100% για άτομα που αγωνιούν ώστε να βόυν μόσχευματα για τα προβλήματα τους. καλό είναι να είμαστε όλοι μας δωρητες οργάνων μιας και μπορεί να σώσουμε μια ζωή ενός νέου ανθρώπου.

Πώς είσαι σίγουρος πριν σου αφαιρέσουν τα όργανα, ότι δεν πρόκειται να επανέλθεις;

Εννοείται ότι θέτουμε την περίπτωση κάποιος να είναι κλινικά νεκρός.

Sir_speaker1 έγραψε:Εννοείται ότι θέτουμε την περίπτωση κάποιος να είναι κλινικά νεκρός.

Εγκεφαλικά νεκρός θες να πεις, όχι κλινικά νεκρός,έχει διαφορά. Όργανα παίρνουν από εγκεφαλικά νεκρούς που υποτίθεται ότι δεν επανέρχονται. Απαγορεύεται από κλινικά νεκρούς γιατί έχουν μεγάλη πιθανότητα να συνέλθουν. Απλά δεν είναι ασφαλής η διάγνωση ανάμεσα σε εγκεφαλικά νεκρό και κλινικά νεκρό.